«اقتصاد مقاومتی»، تنها راه برونرفت از چالشهای درازمدت نظام اقتصاد جمهوری اسلامی.
یادداشتی از حجه الاسلام والمسلمین دکتر صدوق عارف
ساماندهی نظام اقتصاد جمهوری اسلامی در ثروت افزایی، باید متکی به انگیزه های انقلابی و مذهبی باشد و از راه و رسم معادلات «انگیزش های مادی» فاصله بگیرد و مهندسی اقتصاد جمهوری اسلامی باید از اقتصاد منطقه و تقسیم کار اقتصاد جهانی مستقل شود. در واقع تعامل اقتصاد جمهوری اسلامی با خارج از مرزها باید بر اساس «صدور شعار عدالت اقتصادی» شکل بگیرد که این امر منوط به طراحی جدید در سیاست های داخلی نظام اقتصادی است.
2. اهمّ سیاستهای پیشنهادی برای اقتصاد مقاومتی
1. تغییر جهت بافت واردات و صادرات نظام بر اساس تعریف جدید از «توسعه ی رفاهِ عدالتمحور» برای کاهش فشار اقتصاد جهانی بر اقتصاد مردمی ایران در نظام موازنه ارزی.
2. استقلال از سرمایه گذاری خارجی در مهندسی بخش تولید از طریق تغییر جهت در مدل «ثروت افزایی بخش تولید» از تکنولوژی برتر به تکنولوژی متوسط، همزمان با توقف الگوی مصرف عمومی در حد رفاه فعلی علی رغم ضرورت دستیابی به بالاترین سطح تکنولوژی برای تأمین نیازهای حاکمیتی (رهبری) نظام.
3. ساماندهی سرمایه گذاری داخلی در بخش تعاونی با انگیزه های توسعه «وقف» و کاهش سهم بخش خصوصی در سرنوشت اقتصاد نظام از طریق اهتمام به حضور انگیزش های بخش دولتی با الگوی درآمد انقلابی و مذهبی.
4. آغاز حل مشکل اشتغال با استفاده از دوران سربازی جوانان از طریق آموزش رایگان فنیحرفه ای و توسعه کارگاه های فنی حرف های با مشارکت دادن جوانان در سود کارگاهها و تأمین هزینه ازدواج آنان در این دوران از طریق قرض الحسنه.
5. ایجاد پشتوانه جدید برای پول ملی از طریق حمایت از توسعه «خیرات» در نظام اقتصادی و توسعه اشتغال در بخش «اوقاف» به عنوان جایگزینی برای تولید ناخالص ملی و فاصله گرفتن از توازن ارزی در مقابل دلار.
6. تغییر سیاستهای مالی نظام براساس جهت دهی نقدینگی به سمت نیازمندیهای داخل کشور برای ارتقاء ظرفیت عرضه کالاها در جهت تعادل در مکانیزم عرضه و تقاضا و کاهش قیمت کالاها.
7. تغییر در سیاستهای صادراتی کشور برای تأمین نیازمندیهای امت اسلامی و تغییر در رفتار اقتصادی امت اسلامی.
8. تغییر در سیاست های وارداتی کشور برای تأمین نیازمندیهای داخل در راستای تقویت بنیه اقتصاد نظام جمهوری اسلامی و اقتصاد امت اسلامی.
9. تغییر سیاست های ارزی نظام برای تقویت بخش تولید داخل با تعریف جدید و راهبردهای جدید آن.
10. تغییر الگوی مصرف یکسان به الگوی بومی برای استانها در تأمین نیازمندیهای مادی خود.
11.استقلال استانها از مرکز برای تأمین نیازمندیهای مادی و تشویق به خودکفایی استان ها از طریق تعامل با استان های همجوار.
12.تغییر سیاست های جمعیتی کشور از تمرکز جمعیت در کلانشهرها به شهرهای کوچک و روستاها با اولویت دادن به بخش کشاورزی نسبت به صنعت و خدمات.
13. تدوین استراتژی نوین صنعت با رویکرد جدید در الگوی تولید از طریق عزم ملی در نخبگان و هدایت پایان نامه های دکترا.